آکادمی پلیکان

ای ماه چو ابر بس گرستم بی‌تو (1554)

- اندازه متن +

ای ماه چو ابر بس گرستم بی‌تو
در مه به نشاط ننگریستم بی‌تو

برخاستم از جان تو نشستم بی‌تو
وز شرم به مردم چو نرستم بی‌تو

×