بازی بودم پریده از عالم راز (946)
-
اندازه متن
+
بازی بودم پریده از عالم راز
تا بو که برم ز شیب صیدی بفراز
اینجا چه نیافتم کسی را دمساز
زان در که بیامدم برون رفتم باز
ندیدم در جهان کس را که تا سر پر نبودهست او (2160)
ندیدم در جهان کس را که تا سر پر نبودهست او همه جوشان و پرآتش کمین اندر بهانه…
ای عشق بیا به تلخ خویان خو بخش (1016)
ای عشق بیا به تلخ خویان خو بخش ای پشت جهان به حسن چوپان رو بخش
