بنمای به من رخت بکن مردمی (1802)
-
اندازه متن
+
بنمای به من رخت بکن مردمی
تا لاف زنم که دیدهام خرمی
ای جان جهان از تو چه باشد کمی
کز دیدن تو شاد شود آدمی
بنمای به من رخت بکن مردمی
تا لاف زنم که دیدهام خرمی
ای جان جهان از تو چه باشد کمی
کز دیدن تو شاد شود آدمی
ای جان و ای دو دیده بینا چگونهای وی رشک ماه و گنبد مینا چگونهای
ای…
حاشا که دل از عشق جهانرا نگرد خود چیست به جز عشق که آنرا نگرد
بیزار…