تا به جان مست عشق آن یارم (1756)
-
اندازه متن
+
تا به جان مست عشق آن یارم
سردهٔ باده‌های انوارم
هر دمی گر نه جان نو دهدم
ای دل از جان خویش بیزارم
گرد آن مه چو چرخ می‌گردم
پس دگر چیست در زمین کارم
بر سر کارگاه خوبی بود
سوزنش کرده‌ست چون تارم
سوزنم چنگ شد از او در تار
تا به آواز زیر می‌زارم
تا من این کارگاه عالم را
کو حجاب حقست بردارم
تا بسوزم حجاب غفلت و خواب
ز آتش چشم‌های بیدارم
تا بیابم ز شمس تبریزی
صحّت این ضمیر بیمارم
من از کی باک دارم خاصه که یار با من (2032)
من از کی باک دارم خاصه که یار با من از سوزنی چه ترسم و آن ذوالفقار با…
زین سنگدلان نشد دلی نرم هنوز (954)
زین سنگدلان نشد دلی نرم هنوز زین یخ‌صفتان یکی نشد گرم هنوز
نگرفت دباغت آخر این…