تا زلف ترا به جان و دل بنده شدیم (1195)
-
اندازه متن
+
تا زلف ترا به جان و دل بنده شدیم
چون زلف بس جمع و پراکنده شدیم
ارواح ترا سجدهکنان میگویند
چون پیش تو مردیم همه زنده شدیم
آرزو شد او را که شما را ببین (8)
گفتیم آرزو شد او را که شما را ببیند و میگفت که میخواهم که خداوندگار را بدیدمی. خداوندگار فرمود که…
پایی به میان درنه تا عیش ز سر گیرم (1461)
پایی به میان درنه تا عیش ز سر گیرم تو تلخ مشو با من تا تنگ شکر گیرم
…
