آکادمی شعر پلیکان

جمله با وی بانگ‌ها بر داشتند (48-1)

- اندازه متن +

بخش ۴۸ – باز ترجیح نهادن نخچیران توکل را بر جهد

 

 

 

جمله با وی بانگ‌ها بر داشتند
کان حریصان که سبب‌ها کاشتند

صد هزار اندر هزار از مرد و زن
پس چرا محروم ماندند از زمن

صد هزار‌ان قرن ز آغاز جهان
همچو اژدر‌ها گشاده صد دهان

مکر‌ها کردند آن دانا گروه
که ز بن بر‌کنده شد زان مکر کوه

کرد وصف مکر‌هاشان ذوالجلال
لتزول منه اقلال الجبال

جز که آن قسمت که رفت اندر ازل
روی ننمود از شکار و از عمل

جمله افتادند از تدبیر و کار
ماند کار و حکم‌های کردگار

کسپ جز نامی مدان ای نام‌دار
جهد جز وهمی مپندار ای عیار

میانگین امتیازات ۵ از ۵

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

×