آکادمی پلیکان

دل رفت و سرِ راهِ دلْ‌اِستان بگرفت (329)

- اندازه متن +

دل رفت و سرِ راهِ دلْ‌اِستان بگرفت
وز عشق، دو زلفِ او به دندان بگرفت

پرسید: کی تو؟ چون دهان بگشادم
جست از دهنم، راه بیابان بگرفت

×