دیر آمدهای مرو شتابان (1920)
-
اندازه متن
+
دیر آمدهای مرو شتابان
ای رفتن تو چو رفتن جان
دیر آمدن و شتاب رفتن
آیین گل است در گلستان
گفتی چونی چنانک ماهی
افتاده میان ریگ سوزان
چون باشد شهر شهریارا
بی دولت داد و عدل سلطان
من بیتو نیم ولیک خواهم
آن باتویی که هست پنهان
شب پرتو آفتاب هم هست
خاصه به تموز گرم و تفسان
قانع نشود به گرمی او
جز خفاشی ز بیم مرغان
گرمی خواهند و روشنی هم
مرغان که معودند با آن
ما وصف دو جنس مرغ گفتیم
بنگر ز کدامی ای غزل خوان
امشب جان را ببر از تن چاکر تمام (1716)
امشب جان را ببر از تن چاکر تمام تا نبود در جهان بیش مرا نقش و نام
عاشق شدهای ای دل سودات مبارک (623)
عاشق شدهای ای دل سودات مبارک باد از جا و مکان رستی آن جات مبارک باد
