به گوشه‌ای بروم گوش آن قدح گیرم (1738)
-
اندازه متن
+
به گوشه‌ای بروم گوش آن قدح گیرم
که عاشق قدح و درد و خصم تدبیرم
خوش است گوشه و یا گوشه گشته‌ای چون من
به هر چه باشد از این دو چو شهد و چون شیرم
چو آب و روغن با هر کی مرغ آبی نیست
که زهره طالعم و شکر سکرتأثیرم
ز حلق من آن خواهم که شکر سکر کند
دگر همه به تو بخشیدم ای بک و میرم
روم سری بنهم کان سری است باده جان
که خفته به سر پراحتیال و تزویرم
از دیدهٔ کژ دلبر رعنا را چه (1596)
از دیدهٔ کژ دلبر رعنا را چه وز بدنامی عاشق شیدا را چه
ما در ره…
ای بنده اگر تو خواجه بشناختیی (1713)
ای بنده اگر تو خواجه بشناختیی دل را ز غرور نفس پرداختیی
گر معرفتش ترا مسلم…