ساقی انصاف خوش لقایی (2768)
-
اندازه متن
+
ساقی انصاف خوش لقایی
از جا رفتم تو از کجایی
گر بنده بگویمت روا نیست
ترسم که بگویمت خدایی
خاموش نمیهلی که باشم
راه گفتن نمیگشایی
میافشاری مرا چو انگور
معشوق نهای مرا بلایی
گر چشم ببندم از تو کفر است
زیرا که تو نور میفزایی
ور بگشایم بگویی منگر
در ما تو بدیده هوایی
عشق از بنه بیبنست و بحریست عظیم (1262)
عشق از بنه بیبنست و بحریست عظیم دریای معلق است و اسرار قدیم
جانها همه غرقهاند…
در بتکده تا خیال معشوقهٔ ما است (301)
در بتکده تا خیال معشوقهٔ ما است رفتن به طواف کعبه در عین خطا است
گر…
