سرکه هفت ساله را از لب او حلاوتی (2477)
-
اندازه متن
+
سرکه هفت ساله را از لب او حلاوتی
خاربنان خشک را از گل او طراوتی
جان و دل فسرده را از نظرش گشایشی
سنگ سیاه مرده را از گذرش سعادتی
از گذری که او کند گردد سرد دوزخی
وز نظری که افکند زنده شود ولایتی
مرده ز گور برجهد آید و مستمع شود
گر بت من ز مرده‌ای یاد کند حکایتی
آنک ز چشم شوخ او هر نفسی است فتنه‌ای
آنک ز لطف قامتش هر طرفی قیامتی
آه که در فراق او هر قدمی است آتشی
آه که از هوای او می‌رسدم ملامتی
اندر دل من درون و بیرون همه او است (172)
اندر دل من درون و بیرون همه او است اندر تن من جان و رگ و خون همه…
گویند که صاحب فنون عقل کل است (398)
گویند که صاحب فنون عقل کل است مایه ده این چرخ نگون عقل کل است
آن…