سیر گشتم ز نازهای خسان (2101)
-
اندازه متن
+
سیر گشتم ز نازهای خسان
کم زنم من چو روغن به لسان
بعد از این شهد را نهان دارم
تا نیفتند اندر او مگسان
خویش را بعد از این چنان دزدم
که نیابند مر مرا عسسان
هر زمان جانب دگر تازم
بیرفیقان و صاحبان و کسان
ای خدا در تو چون گریختهام
این چنین قوم را به من مرسان
میر گفت او کیست کو سنگی زند (150-5)
بخش ۱۵۰ - جواب گفتن امیر مر آن شفیعان را و همسایگان زاهد را کی گستاخی چرا کرد و سبوی…
دل دوش در این عشق حریف ما بود (697)
دل دوش در این عشق حریف ما بود شب تا به سحرگاه نخفت و ناسود
چون…
