شب شد ای خواجه ز کی آخر آن یار تو کو (2145)
-
اندازه متن
+
شب شد ای خواجه ز کی آخر آن یار تو کو
یار خوش آواز تو آن خوش دم و شش تار تو کو
یار لطیف تر تو خفته بود در بر تو
خفته کند ناله خوش خفته بیدار تو کو
گاه نماییش رهی گوش بمالیش گهی
دم ز درون تو زند محرم اسرار تو کو
زنده کند هر وطنی ناله کند بیدهنی
فتنه هر مرد و زنی همدم گفتار تو کو
دست بنه بر رگ او تیز روان کن تک او
ای دم تو رونق ما رونق بازار تو کو
ما عاشق عشقیم که عشق است نجات (404)
ما عاشق عشقیم که عشق است نجات جان چون خضر است و عشق چون آبحیات
وای…
ای لعل لبت معدن شکر چیدن (1422)
ای لعل لبت معدن شکر چیدن وز چشم تو نور نامصور دیدن
مه گردانست و برک…
