صد سال بقای آن بت مهوش باد (752)
-
اندازه متن
+
صد سال بقای آن بت مهوش باد
تیر غم او دل من ترکش باد
بر خاک درش بمرد خوش خوش دل من
یارب که دعا کرد که خاکش خوش باد
صد سال بقای آن بت مهوش باد
تیر غم او دل من ترکش باد
بر خاک درش بمرد خوش خوش دل من
یارب که دعا کرد که خاکش خوش باد
عمر که بیعشق رفت، هیچ حسابش مگیر آب حیاتست عشق، در دل و جانش پذیر
هر…
مر تشنهٔ عشق را شرابیست مترس بیآب شدی پیش تو آبیست مترس
گنجی تو اگر بیت…

