مائیم که تا مهر تو آموختهایم (1321)
-
اندازه متن
+
مائیم که تا مهر تو آموختهایم
چشم از همه خوبان جهان دوختهایم
هر شعله کز آتش زنهٔ عشق جهد
در ما گیرد از آنکه ما سوختهایم
گر ماه شوی بر آسمان کم نگرم (1288)
گر ماه شوی بر آسمان کم نگرم ور بخت شوی رخت بسویت نبرم
زین بیش اگر…
روی تو به رنگریز کان ماند (688)
روی تو به رنگریز کان ماند زلف تو به نقش بند جان ماند
گر سایه برگ…
