ننگ عالم شدن از بهر تو ننگی نبود (798)
-
اندازه متن
+
ننگ عالم شدن از بهر تو ننگی نبود
با دل مرده دلان حاجت جنگی نبود
عشق شیرینی جانست و همه چاشنی است
چاشنی و مزه را صورت و رنگی نبود
عشق شاخیست ز دریا که درآید در دل
جای دریا و گهر سینه تنگی نبود
ساحل نفس رها کن به تک دریا رو
کاندر این بحر تو را خوف نهنگی نبود
صورت هر دو جهان جمله ز آیینه عشق
بنماید چو که بر آینه زنگی نبود
کار روبه نبود عشق که هر روبه را
حمله شیر نر و کبر پلنگی نبود
ای پردهٔ پندار پسندیدهٔ تو (1538)
ای پردهٔ پندار پسندیدهٔ تو وی وهم خودی در دل شوریدهٔ تو
هیچی تو و هیچ…
یک فقیهی ژندهها در چیده بود (60-4)
بخش ۶۰ - حکایت آن فقیه با دستار بزرگ و آنک بربود دستارش و بانگ میزد کی باز کن ببین…
