هر روز به نو برآید آن دلبر مست (444)
-
اندازه متن
+
هر روز به نو برآید آن دلبر مست
با ساغر پرفتنهٔ پرشور بدست
گر بستانم قرابهٔ عقل شکست
ور نستانم ندانم از دستش رست
دل آمد و گفت هست سوداش دراز (952)
دل آمد و گفت هست سوداش دراز شب آمد و گفت زلف زیباش دراز
سرو آمد…
یاری که به حسن از صفت افزونست (452)
یاری که به حسن از صفت افزونست در خانه درآمد که دل تو چونست
او دامن…