چون در عدم آییم و سر از یار برآریم (1482)
-
اندازه متن
+
چون در عدم آییم و سر از یار برآریم
از سنگ سیه نعره اقرار برآریم
بر کارگه دوست چو بر کار نشینیم
مر جمله جهان را همه از کار برآریم
گلزار رخ دوست چو بی‌پرده ببینیم
صد شعله ز عشق از گل گلزار برآریم
بر دلدل دل چون فِکنَد دولت ما زین
بس گَرد که ما از ره اسرار برآریم
چون از می شمس الحق تبریز بنوشیم
صد جوشِ عجب از خُم و خمّار برآریم
بیا ای زیرک و بر گول می‌خند (661)
بیا ای زیرک و بر گول می‌خند بیا ای راه دان بر غول می‌خند
چو در…
باز آفتاب دولت بر آسمان برآمد (841)
باز آفتاب دولت بر آسمان برآمد باز آرزوی جان‌ها از راه جان درآمد
باز از رضای…