چون همه یاران ما رفتند و تنها ماندیم (1596)
-
اندازه متن
+
چون همه یاران ما رفتند و تنها ماندیم
یار تنهاماندگان را دم به دم می خواندیم
جمله یاران چون خیال از پیش ما برخاستند
ما خیال یار خود را پیش خود بنشاندیم
ساعتی از جوی مهرش آب بر دل می زدیم
ساعتی زیر درختش میوه می افشاندیم
ساعتی می کرد بر ما شکر و گوهر نثار
ساعتی از شکر او ما مگس می راندیم
چون خیال او درآمد بر درش دربان شدیم
چون خیال او برون شد ما در این درماندیم
خنک آن جان که رود مست و خرامان بر او (2213)
خنک آن جان که رود مست و خرامان بر او برهد از خر تن در سفر مصدر او
…
هله بحری شو و در رو مکن از دور نظاره (2372)
هله بحری شو و در رو مکن از دور نظاره که بود در تک دریا کف دریا به…
