گر تنگ بدی این سینه من (2096)
-
اندازه متن
+
گر تنگ بدی این سینه من
روشن نشدی آیینه من
ای خار گلی از روضه من
دوزخ تبشی از کینه من
خورشید جهان دارد اثری
از کر و فر دوشینه من
آن کوه احد پشمین شدهست
از رشک من و پشمینه من
چون جوز کهن اشکسته شوی
گر نوش کنی لوزینه من
از بهر دل این شیشه دلان
باشد بر که در چینه من
از بهر چنین جمعیت جان
هر روز بود آدینه من
تا تازه شود پژمرده من
تا مرد شود عنینه من
به شکرخنده اگر میببرد جان ز کسی (2888)
به شکرخنده اگر میببرد جان ز کسی میدهد جان خوشی پرطربی پرهوسی
گه سحر حمله برد…
سیبکی نیم سرخ و نیمی زرد (969)
سیبکی نیم سرخ و نیمی زرد زعفران لاله را حکایت کرد
چون جدا گشت عاشق از…
