گر گوهر طاعتی نسفتم هرگز (960)
-
اندازه متن
+
گر گوهر طاعتی نسفتم هرگز
ور گرد بدی ز دل نرفتم هرگز
نومید نیم ز بارگاه کرمت
زیرا که ترا دو من نگفتم هرگز
می بسازد جان و دل را بس عجایب کان صیام (1602)
می بسازد جان و دل را بس عجایب کان صیام گر تو خواهی تا عجب گردی عجایب دان…
چه جمال جان فزایی که میان جان مایی (2857)
چه جمال جان فزایی که میان جان مایی تو به جان چه مینمایی تو چنین شکر چرایی
