بلند آواز نادان گردن افراخت (52-8)
-
اندازه متن
+
خردمندی را که در زمرهٔ اجلاف سخن ببندد شگفت مدار که آواز بربط با غلبهٔ دهل بر نیاید و بوی عنبر از گند سیر فرو ماند
بلند آواز نادان گردن افراخت
که دانا را به بی شرمی بینداخت
نمی‌داند که آهنگ حجازی
فرو ماند ز بانگ طبل غازی
همراه اگر شتاب کند همره تو نیست (43-2)
بزرگی را پرسیدم از سیرت اخوان صفا. گفت: کمینه آن که مراد خاطر یاران بر مصالح خویش مقدّم دارد و…
چون در آید مِه از تویی به سخن (36-8)
هر که با داناتر از خود بحث کند تا بدانند که داناست، بدانند که نادان است
چون…