دشمن چو از همه حیلتی فرو مانَد (23-8)
-
اندازه متن
+
دشمن چو از همه حیلتی فرو مانَد، سلسلهٔ دوستی بجنبانَد، پس آنگه به دوستی کارهایی کند که هیچ دشمن نتواند.
جدال سعدی با مدعی در بیان توانگری و درویشی
یکی در صورتِ درویشان نه بر صفتِ ایشان در محفلی دیدم نشسته و شُنعتی در پیوسته و دفترِ…
چو نفس آرام میگیرد چه در قصری چه در غاری (71)
چو نفس آرام میگیرد چه در قصری چه در غاری چو خواب آمد چه بر تختی چه در…
