آکادمی پلیکان

هم دانهٔ امید به خرمن ماند (94)

- اندازه متن +

هم دانهٔ امید به خرمن ماند
هم باغ و سرای بی تو و من ماند

سیم و زر خویش از درمی تا به جوی
با دوست بخور گرنه به دشمن ماند

×