گفتم صنما مگر که جانان منی (1935)
-
اندازه متن
+
گفتم صنما مگر که جانان منی
اکنون که همی نظر کنم جان منی
مرتد گردم گر ز تو من برگردی
ای جان جهان تو کفر و ایمان منی
عشق تو خوشی چو قصد خونریز کند (765)
عشق تو خوشی چو قصد خونریز کند جان از قفس قالب من خیز کند
کافر باشد…
خواجه از دورش بدید و خیره ماند (150-3)
بخش ۱۵۰ - دیدن خواجه غلام خود را سپید و ناشناختن کی اوست و گفتن کی غلام مرا تو کشتهای…
