ای روی ترا پیشه جهانآرائی (1739)
-
اندازه متن
+
ای روی ترا پیشه جهانآرائی
وی زلف ترا قاعده عنبر سائی
آن سلسلهٔ سحر ترا، آن شاید
کش میگزی و میکنی و میخایی
ببردی دلم را بدادی به زاغان (2088)
ببردی دلم را بدادی به زاغان گرفتم گروگان خیالت به تاوان
درآیی درآیم بگیری بگیرم بگویی…
تو تا بنشستهای بر دار فانی (2720)
تو تا بنشستهای بر دار فانی نشسته میروی و می نبینی
نشسته میروی این نیز نیکو…
