خوش آمد و خانهام گر آراست ، برفت
-
اندازه متن
+
خوش آمد و خانهام گر آراست ، برفت
برمن بفزود ، ور زمن کاست ، برفت
تا در نگرم کدام مرغ است به نام
افسوس که از بامم برخاست ، برفت
کس نیست که باز زبان من گویا نیست
کس نیست که باز زبان من گویا نیست آن ره که منش کوفته ام جویا نیست
آمد به تن من و به دل کرد نشست
آمد به تن من و به دل کرد نشست هر غم که بیندیشی و هرگونه شکست.
