گفت ابر بهار با گل ای شاهد باغ!
-
اندازه متن
+
گفت ابر بهار با گل ای شاهد باغ!
از خونت برجبین که بگذاشته داغ؟
گل گفت: دلم چو با زبان گشت یکی
زینگونه بر افروخت مرا همچو چراغ
گفتم: چه کنم؟ گفت: به دل با ما باش
گفتم: چه کنم؟ گفت: به دل با ما باش گفتم که: به چشم؟ بی پروا باش
ماه میتابد، رود است آرام
ماه میتابد، رود است آرام، بر سر شاخة «اوجا»، «تیرنگ» دم بیاویخته، در خواب فرورفته، ولی در «آیش» کار شب…
