یک مرد پدید آمد بس دور اندیش
-
اندازه متن
+
یک مرد پدید آمد بس دور اندیش
مرد دگری آمد وارسته ز خویش
باری پس این معرکه دانی که چه شد؟
آزاده نداند ره خود از پس و پیش
گفتا چو ز من هزار تلخی بینی
گفتا چو ز من هزار تلخی بینی
چون است که جز من نه کسی بگزینی
بشگفت، به گل گفتم، با دست بهار
بشگفت، به گل گفتم، با دست بهار ابر از ره "کالچرود" می گیرد بار.
گل گفت:…
