سپیده که سر بزند
-
اندازه متن
+
سپیده که سر بزند
در این بیشهزار خزان زده شاید گلی بروید
شبیه آنچه در بهار بوئیدیم .
پس به نام زندگی
هرگز نگو هرگز
بی آنکه چیزی برای بیان باشد
ایستاده روی پلکهام و گیسوانش درون موهام شکل دستهای مرا دارد رنگ چشمهای مرا در تاریکی من محو می شود…
زخمی بر او بزن
زخمی بر او بزن
