آنکس که زمین و چرخ و افلاک نهاد (57)
-
اندازه متن
+
آنکس که زمین و چرخ و افلاک نهاد
بس داغ که او بر دل غمناک نهاد
بسیار لب چو لعل و زلفین چو مشک
در طبل زمین و حقهٔ خاک نهاد
من هیچ ندانم که مرا آنکه سرشت (43)
من هیچ ندانم که مرا آنکه سرشت از اهل بهشت کرد یا دوزخ زشت
جامی و…
یک جرعه می کهن ز ملکی نو به (156)
یک جرعه می کهن ز ملکی نو به وز هرچه نه می طریق بیرون شو به
