آن‌کس که زمین و چرخ و افلاک نهاد (57)
-
اندازه متن
+
آن‌کس که زمین و چرخ و افلاک نهاد
بس داغ که او بر دل غمناک نهاد
بسیار لب چو لعل و زلفین چو مشک
در طبل زمین و حقهٔ خاک نهاد
برخیز ز خواب تا شرابی بخوریم (123)
برخیز ز خواب تا شرابی بخوریم زان پیش که از زمانه تابی بخوریم
کاین چرخ…
گاویست در آسمان و نامش پروین (144)
گاویست در آسمان و نامش پروین یک گاو دگر نهفته در زیر زمین
چشم خردت…