افلاک که جز غم نفزایند دگر (101)
-
اندازه متن
+
افلاک که جز غم نفزایند دگر
ننهند به جا تا نربایند دگر
ناآمدگان اگر بدانند که ما
از دهر چه میکشیم نایند دگر
برخیز ز خواب تا شرابی بخوریم (123)
برخیز ز خواب تا شرابی بخوریم زان پیش که از زمانه تابی بخوریم
کاین چرخ…
من بی می ناب زیستن نتوانم (132)
من بی می ناب زیستن نتوانم بی باده کشید بار تن نتوانم
من بنده آن…
