ای دل غم این جهان فرسوده مخور (102)
-
اندازه متن
+
ای دل غم این جهان فرسوده مخور
بیهوده نه‌ای غمان بیهوده مخور
چون بوده گذشت و نیست نابوده پدید
خوش باش غم بوده و نابوده مخور
گویند یزدجرد شهریار روزی نشسته بود (13)
حکایت 13 : گویند یزدجرد شهریار روزی نشسته بود بر دکان باغ سرای و انگشتری پیروزه در انگشت داشت، تیری…
تا چند زنم به روی دریاها خشت (21)
تا چند زنم به روی دریاها خشت بیزار شدم ز بت‌پرستان کنشت
خیام! که گفت…