نتوان دل شاد را به غم فرسودن (148)
-
اندازه متن
+
نتوان دل شاد را به غم فرسودن
وقت خوش خود بسنگ محنت سودن
کس غیب چه داند که چه خواهد بودن
می باید و معشوق و به کام آسودن
در دهر هر آنکه نیمنانی دارد (77)
در دهر هر آنکه نیمنانی دارد از بهر نشست آشیانی دارد
نه خادم کس بود…
ای دوست حقیقت شنو از من سخنی (162)
ای دوست حقیقت شنو از من سخنی با بادهٔ لعل باش و با سیم تنی
…
