چون ابر به نوروز رخِ لاله بِشُسْت (24)
-
اندازه متن
+
چون ابر به نوروز رخِ لاله بِشُسْت
برخیز و به جامِ باده کن عزمِ دُرُسْت
کاین سبزه که امروز تماشاگهِ توست
فردا همه از خاک تو برخواهد رُسْت
در خواب بُدَم مرا خردمندی گفت (33)
در خواب بُدَم مرا خردمندی گفت کز خواب کسی را گُلِ شادی نَشِکُفْت
کاری چه…
نیکی و بدی که در نهاد بشر است (48)
نیکی و بدی که در نهاد بشر است شادی و غمی که در قضا و قدر است
