ای ترک چرا به زلف چون هندوئی (1715)
-
اندازه متن
+
ای ترک چرا به زلف چون هندوئی
رومی رخ و زنگی خط و پر چین موئی
نتوان دل خود را به خطا گم کردن
ترسم که تو ترکی و به ترکی گوئی
ای ترک چرا به زلف چون هندوئی
رومی رخ و زنگی خط و پر چین موئی
نتوان دل خود را به خطا گم کردن
ترسم که تو ترکی و به ترکی گوئی
تا که اسیر و عاشق آن صنم چو جان شدم دیو نیم پری نیم از همه چون نهان…
شب و روز آن نکوتر که به پیش یار باشی به میان سرو و سوسن گل خوش عذار…

