تا جان دارم بندهٔ مرجان توام (1190)
-
اندازه متن
+
تا جان دارم بندهٔ مرجان توام
دل جمع از آن زلف پریشان توام
ای نای بنال مست افغان توام
وی چنگ خمش مشو که مهمان توام
خواهم که کفک خونین از دیگ جان برآرم (1691)
خواهم که کفک خونین از دیگ جان برآرم گفتار دو جهان را از یک دهان برآرم
درویشی و عاشقی به هم سلطانیست (319)
درویشی و عاشقی به هم سلطانیست گنجست غمِ عشق ولی پنهانیست
ویران کردم بدست خود خانهٔ…
