دوش از طربی بسوی اصحاب شدیم (1234)
-
اندازه متن
+
دوش از طربی بسوی اصحاب شدیم
وز غوره فشانان سوی دوشاب شدیم
وز شب صفتان جانب مهتاب شدیم
با بیداران ز خویش در خواب شدیم
دوش از طربی بسوی اصحاب شدیم
وز غوره فشانان سوی دوشاب شدیم
وز شب صفتان جانب مهتاب شدیم
با بیداران ز خویش در خواب شدیم
هر شب که بود قاعده سفره نهادن ما را ز خیال تو بود روزه گشادن
ای…
مر عاشق را ز ره چه بیمست چون همره عاشق آن قدیمست
از رفتن جان چه…

