دوش آمده بود از سر لطفی یارم (1232)
-
اندازه متن
+
دوش آمده بود از سر لطفی یارم
شب را گفتم فاش مکن اسرارم
شب گفت پس و پیش نگه کن آخر
خورشید تو داری ز کجا صبح آرم
علتی باشد که آن اندر بهاران بد شود (756)
علتی باشد که آن اندر بهاران بد شود گر زمستان بد بود اندر بهاران صد شود
به مبارکی و شادی بستان ز عشق جامی (2834)
به مبارکی و شادی بستان ز عشق جامی که ندا کند شرابش که کجاست تلخکامی
چه…
