دوش از قمر تو آسمان مینوشید (702)
-
اندازه متن
+
دوش از قمر تو آسمان مینوشید
وز آب حیات تو جهان مینوشید
زان آب حیاتی که حیاتست مزید
در هرچه حیات بود آن مینوشید
شاد آنکه ز دور ما یار ما بنماید (737)
شاد آنکه ز دور ما یار ما بنماید چون بچهٔ خرد آستین برخاید
چون دید مرا…
کجا خواهی ز چنگ ما پریدن (1904)
کجا خواهی ز چنگ ما پریدن کی داند دام قدرت را دریدن
چو پایت نیست تا…
