آکادمی شعر پلیکان

ما برزگران این کهن دشت نویم (1307)

- اندازه متن +

ما برزگران این کهن دشت نویم
در کشتهٔ شادی همه غم میدرویم

چون لالهٔ کم عمر در این دشت فنا
تا سر زده از خاک ببادی گرویم

میانگین امتیازات ۵ از ۵

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

×