من بودم و دوش آن بت بنده نواز (966)
-
اندازه متن
+
من بودم و دوش آن بت بنده نواز
از من همه لابه بود و از وی همه ناز
شب رفت و حدیث ما به پایان نرسید
شبرا چه گنه حدیث ما بود دراز
بده آن باده به ما باده به ما اولیتر (1087)
بده آن باده به ما باده به ما اولیتر هر چه خواهی بکنی لیک وفا اولیتر
آن وقت آمد که ما به تو پردازیم (1115)
آن وقت آمد که ما به تو پردازیم مرجان ترا خانهٔ آتش سازیم
تو کان زری…
