پرورد به ناز و نعمت آن دوست مرا (32)
-
اندازه متن
+
پرورد به ناز و نعمت آن دوست مرا
بردوخت مرقع از رگ و از پوست مرا
تن خرقه و اندر او دل ما صوفی
عالم همه خانقاه و شیخ اوست مرا
چار کس را داد مردی یک درم (112-2)
بخش ۱۱۲ - منازعت چهار کس جهت انگور کی هر یکی به نام دیگر فهم کرده بود آن را
…
اشتر و گاو و قجی در پیش راه (81-6)