پریر آن چهره یارم چه خوش بود (670)
-
اندازه متن
+
پریر آن چهره یارم چه خوش بود
عتاب و ناز دلدارم چه خوش بود
به یادم نیست هیچ آن ماجراها
ولیکن زین خبر دارم چه خوش بود
در آن بزم و در آن جمع و در آن عیش
میان باغ و گلزارم چه خوش بود
اگر چه مست جام عشق بودم
رخ معشوق هشیارم چه خوش بود
در عشق توم وفا قرین می‌باید (686)
در عشق توم وفا قرین می‌باید وصل تو گمانست، یقین می‌باید
کار من دل خواسته در…
هر دمی فکری چو مهمان عزیز (157-5)