گر تیغ اجل مرا کند بیسر و جان (1496)
-
اندازه متن
+
گر تیغ اجل مرا کند بیسر و جان
در حسن برآیم ز زمین صد چندان
از خاک چو جمله دانهها میروید
هم دانهٔ آدمی بروید میدان
از آتش عشق دوست تفها بزنید (513)
از آتش عشق دوست تفها بزنید وان آتش را در این علفها بزنید
آن چنگ غمش…
چه باک دارد عاشق ز ننگ و بدنامی (3059)
چه باک دارد عاشق ز ننگ و بدنامی که عشق سلطنت است و کمال و خودکامی
