گر تیغ اجل مرا کند بی‌سر و جان (1496)
-
اندازه متن
+
گر تیغ اجل مرا کند بی‌سر و جان
در حسن برآیم ز زمین صد چندان
از خاک چو جمله دانه‌ها میروید
هم دانهٔ آدمی بروید میدان
بت من به طعنه گوید چه میان ره فتادی (2845)
بت من به طعنه گوید چه میان ره فتادی صنما چرا نیفتم ز چنان میی که دادی
آینه‌ای بزدایم از جهت منظر من (1716)
آینه‌ای بزدایم از جهت منظر من وای از این خاک تنم تیره دل اکدر من
رفت…