گه باده لقب نهادم و گه جامش (1004)
-
اندازه متن
+
گه باده لقب نهادم و گه جامش
گاهی زر پخته گاه سیم خامش
گه دانه و گاه صید و گاهی دامش
این جمله چراست تا نگویم نامش
چونک جمال حسن تو، اسبِ شکار زین کند (555)
چونک جمال حسن تو، اسبِ شکار زین کند نیست عجب که از جنون، صد چو مرا چنین کند
…
چو مرا به سوی زندان بکشید تن ز بالا (164)
چو مرا به سوی زندان بکشید تن ز بالا ز مقربان حضرت بشدم غریب و تنها
