آن که چون پسته دیدمش همه مغز (18-2)
-
اندازه متن
+
عابدی را پادشاهی طلب کرد.
اندیشید که دارویی بخورم تا ضعیف شوم، مگر اعتقادی که دارد در حقِّ من زیادت کند.
آورده‌اند که داروی قاتل بخورد و بمرد
آن که چون پسته دیدمش همه مغز
پوست بر پوست بود همچو پیاز
پارسایانِ رویْ در مخلوق
پشت بر قبله، می‌کنند نماز
چون بنده خدایِ خویش خوانَد
باید که به جز خدا نداند
کسی که لطف کند با تو خاک پایش باش (82-8)
حلم شتر چنان که معلوم است اگر طفلی مهارش گیرد و صد فرسنگ برد، گردن از متابعتش نپیچد. اما اگر…
هر که را جاه و دولت است و بدان (70-8)
شدت نیکان روی در فرج دارد و دولت بدان سر در نشیب
هر که را جاه و…