ای به ناموس کرده جامه سپید (75-8)
-
اندازه متن
+
مرد بی مروت زن است و عابد با طمع رهزن
ای به ناموس کرده جامه سپید
بهر پندار خلق و نامه سیاه
دست کوتاه باید از دنیا
آستین خوه دراز و خوه کوتاه
خوردن طبیعت شد کسی را (6-3)
دو درویشِ خراسانی مُلازمِ صحبتِ یکدیگر سفر کردندی. یکی ضعیف بود که هر به دو شب افطار کردی و دیگر…
دونان نخورند و گوش دارند (97-8)
زر از معدن به کان کندن به در آید وز دست بخیل به جان کندن
دونان نخورند…
