عام نادان پریشان روزگار (60-8)
-
اندازه متن
+
معصیت از هر که صادر شود ناپسندیده است و از علما ناخوبتر؛ که علم سلاح جنگ شیطان است و خداوندِ سلاح را چون به اسیری برند شرمساری بیش برد
عام نادان پریشان روزگار
به ز دانشمند ناپرهیزگار
کآن به نابینایی از راه اوفتاد
وین دو چشمش بود و در چاه اوفتاد
و لو ان حبا بالملام یزول (88)
و لو ان حبا بالملام یزول لسمعت افکا یفتریه عذول
در چشم من آمد آن سهی سرو بلند (20-5)
قاضی همدان را حکایت کنند که با نعلبند پسری سر خوش بود و نعل دلش در آتش. روزگاری در طلبش…
