باشد وقتی که هر چه خوانی، دانی
-
اندازه متن
+
باشد وقتی که هر چه خوانی، دانی
هم وقت رسد که گرچه دانی، خوانی
توفیق دهد چودست خواهی دانست
آنی که گذر دارد در دل، آنی
صد زشت به چشم بینم و دم نزنم
صد زشت به چشم بینم و دم نزنم هرگز سخنی چه بیش و چه کم نزنم
اندر طلب آن مه اندر تک و تاب
اندر طلب آن مه اندر تک و تاب بنگر چه معاملت که رفت و چه عذاب
